วันพฤหัสบดีที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2555

How does AEC impact affect Thailand's Undergraduate Education Management and Yourself

The Impact of AEC on Thailand's Undergraduate Education Management and Yourself.

(ประชาคมอาเซียนส่งผลกระทบต่อการจัดการศึกษาในระดับบัณฑิตศึกษาและต่อตนเองอย่างไร)



                          
                   การก้าวกระโดดจากสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไปสู่ประชาคมอาเซียน นับไปว่าสร้างความฮือฮาให้กับนานาชาติมากเลยทีเดียว และรวมถึงประเทศไทยของเราอีกด้วย ซึ่งประเทศไทยของเรานั่นอยู่ในฐานะผู้ริเริ่มก่อตั้งประชาคมอาเซียน จึงเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้นานาประเทศจับตามองความเจริญก้าวหน้าและความพร้อมเข้าสู่ประชาคมอาเซียนของประเทศไทยเราเป็นอย่างมาก

                   เมื่อพูดถึงประชาคมอาเซียนแล้วนั่นผู้คนส่วนใหญ่มักจะนึกถึงตลาดการค้าขนาดใหญ่ การพัฒนาทางเศรษฐกิจ ภาษา และวัฒนธรรมต่างๆ     ที่จะต้องเตรียมความพร้อมเพื่อก้าวเข้าสู่ประชาคมอาเซียน  จากสิ่งเหล่านี้ที่ผู้คนต่างนึกถึงนั่น เราจึงมองเห็นได้ว่าสิ่งที่เป็นพื้นฐานสำคัญในการสร้างความพร้อมให้กับสิ่งเหล่านี้นั่นคือการศึกษา

                            ดังนั้นการศึกษาจึงเป็นส่วนสำคัญต่อการพัฒนาและเตรียมความพร้อมของประชากรภายในประเทศไทย ทั้งการพัฒนาหลักสูตร เพื่อผลิตบุคลากรของไทยให้มีที่มีประสิทธิภาพ รวมทั้งการมีทักษะความรู้ที่ตรงต่อความต้องการของตลาดแรงงานในประเทศและต่างประเทศ  ที่สำคัญการพัฒนาทักษะทางด้านภาษาต่างประเทศ โดยเฉพาะภาษาอังกฤษที่เป็นภาษาสากลใช้ติดต่อสื่อสารกันระหว่างประเทศ รวมทั้งภาษาอื่นๆของประเทศในอาเซียน  อีกทั้งการศึกษาของไทยยังต้องเตรียมความพร้อมเพื่อรองรับบุคลากรที่จะเข้ามาทำงานในประเทศไทย และแรงงานจากประเทศเพื่อนบ้านที่จะหลั่งไหลเข้ามาในประเทศไทยเพื่อที่จะมาศึกษาวัฒนธรรม รวมทั้งหลักสูตรต่างๆในประเทศไทยโดยเฉพาะในระดับมหาวิทยาลัย เพื่อจะเพิ่มเติมความรู้เพิ่มความเชี่ยวชาญในการทำงาน  การติดต่อกับคนไทย และนำกลับไปใช้ในประเทศของตน เมื่อเป็นดั่งเช่นนี้แล้ว มันก็คงถึงเวลาแล้วที่คนในประเทศไทยจะย้อนเหลียวหลังหันกลับมามองตนเองและประเทศตนเอง


เหลียวหลัง แลหน้าการศึกษารับอาเซียน


                  คงถึงเวลาแล้วที่เราควรจะปรับเปลี่ยนและเตรียมพร้อมเพื่อการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน      จากจุดเริ่มต้นที่สำคัญนั่นคือพื้นฐานจากการศึกษา      เพราะการเปิดประชาคมอาเซียนนั้นได้ส่งผลกระทบในหลายๆด้าน  รวมทั้งการศึกษาของไทยอีกด้วย  ก่อนอื่นเราต้องยอมรับเลยว่าการเปิดประชาคมอาเซียนนั้นส่งผลบวกอย่างมากในทางความเจริญก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ  เกิดความร่วมมือในด้านต่างๆระหว่างประเทศ      แต่เมื่อเรามองกลับย้อนเหลียวหลังเราจะพบว่าสิ่งที่ตามเข้ามานอกจากเรื่องราวที่เกี่ยวกับเศรษฐกิจแล้วนั้น  ยังอาจส่งผลกระทบในแง่ลบของด้านต้างๆก็เป็นไปได้ อย่างเช่นด้านอาชญากรรม การค้าขายยาเสพติดระหว่างประเทศ ความขัดแย้งทางศาสนาและวัฒนธรรม ซึ่งสิ่งเหล่านี้ที่ตามมานั่นได้รับการพูดถึงในสังคมน้อยมาก  อีกทั้งเมื่อมีการเปิดประชาคมอาเซียนก็จะมีหลั่งไหลเข้ามาจากผู้คนนานาประเทศ แรงงานประเทศเพื่อนบ้าน ส่งผลให้การปรับตัวนั้นมีความสำคัญและความจำเป็นอย่างมาก จึงทำให้เกิดความคิดขึ้นมาว่าหากปัญหาเหล่านี้ได้ตามเข้ามาในประเทศไทยจริงๆ     ชนกลุ่มไหนที่อาจจะได้รับผลกระทบเป็นอย่างมาก กลุ่มคนที่ได้รับผลกระทบหนึ่งในนั่นคงหนีไม่พ้นกลุ่มเยาวชนผู้ที่ได้รับการศึกษา เราอาจจะเห็นได้ว่าเด็กไทยในปัจจุบันนี้นั้น ขาดในหลายๆด้าน  อะไรบ้าง เช่น

ทักษะการคิดวิเคราะห์ สร้างสรรค์ วางแผน
ความรักการอ่าน และการทำวิจัย
คุณธรรมจริยธรรรม  ระเบียบวินัย
ความเชื่อมั่นในตนเอง
การเชื่อมโยงการศึกษากับภาคแรงงาน (เรียนไปแล้วไม่รู้จะทำอะไร)
การแสวงหาความรู้ด้วยตนเอง
การแก้ปัญหาเฉพาะหน้า การแก้ปัญหาในการทำงาน

ซึ่งสิ่งเหล่านี้ย่อมเกิดขึ้นได้กับเยาวชนทุกคน ดังนั้นความพร้อมจึงควรมาจากการศึกษาเพื่อที่จะเร่งพัฒนาความคิดของเยาวชนให้ก้าวไกลและสามารถใช้ชีวิตในประชาคมอาเซียนได้  เร่งพัฒนาฝึกฝนการแสวงหาความรู้ด้วยตนเอง  การทำความรู้จักและยอมรับในวัฒนธรรมที่แตกต่างไปจากเรา เรียนรู้ภาษาให้เป็นภาษาที่สองหรือภาษาที่สามของตนเอง เพื่อที่จะสามารถนำไปใช้สื่อสารระหว่างประเทศได้  การศึกษาต้องเป็นแรงผลักดันและช่วยให้เกิดการเรียนรู้ในสิ่งเหล่านี้ เพื่อให้เยาวชนของไทยนั้นสามารถเผชิญปัญหา และสถานการณ์ด้วยตนเองได้ 

              นี่เป็นเพียงผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นกับการศึกษาไทยในอนาคต นอกจากผลกระทบต่อการศึกษาไทยแล้วนั้น ประชาคมอาเซียนที่กำลังเป็นกระแสอยู่ในสังคมตอนนี้ยังส่งผลกระทบต่อตัวฉันอีกด้วย

ถามตัวเองว่าพร้อมหรือยัง


               ถ้าจะถามตนเองว่าพร้อมแล้วหรือยังกับการที่จะเดินเข้าไปสู่ประชาคมอาเซียน  ฉันคงตอบได้อย่างชัดเจนว่าฉันคงไม่พร้อมที่จะเดินเข้าไปสู่ประชาคมอาเซียน เพราะความตื่นตัว การเตรียมตัว การทำความรู้จักเกี่ยวกับวัฒนธรรม ต่างๆของสมาชิกประเทศอาเซียนนั่นยังน้อยเกินไป ที่ฉันสามารถพูดไปเช่นนี้ได้เพราะฉันไปพบเจอจากประสบการณ์จริง ฉันมีโอกาสไปรับประทานอาหารร่วมกันรุ่นพี่ที่มาจากกัมพูชาซึ่งปัจจุบันนี้เขาเป็นเจ้าของธุรกิจบริษัทขายน้ำในประเทศกัมพูชา ในเมื่อหลายปีที่แล้วที่ดิฉันรู้จักเขา เขาสามารถพูดภาษาไทยในเพียงนิดเดียว เช่น สวัสดีครับ ขอบคุณครับ แต่เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเราได้เจอกัน และได้รับฟังบทเพลงภาษาไทยซึ่งเป็นเพลงวัยรุ่นในเมืองไทย เขาสามารถร้องเพลงได้อย่างถูกต้อง อกกเสียงชัดเจน จึงถามว่าฝึกพูดไทยนานแล้วหรือยัง เขาตอบกลับมาว่า " ฝึกไม่นาน แต่ฝึกเรื่อยๆจนพูดได้ " เขาก็เอ่ยปากชวนฉันไปเที่ยวกัมพูชา ฉันเลยบอกไปว่า " ไปเที่ยวได้แต่จะคุยกับคนกัมพูชาไม่รู้เรื่อง " เขาเลยบอกว่า " ไม่ต้องกลัว คนกัมพูชาพูดไทยได้ "  ดิฉันก็เลยสงสัยว่าพูดไทยได้เกือบหมดเลยเหรอ เขาตอบมาว่า  " ใช่  เพราะคนกัมพูชาดูละครไทย ติดตามข่าวในประเทศไทย อ่านหนังสือภาษาไทยบ้าง แต่คนไทยนั่นไม่เคยรู้จักคนกัมพูชา คนไทยไม่ดูละครกัมพูชา คนไทยไม่รู้ว่าภาษากัมพูชาเป็นอย่างไร     คนกัมพูชาก็เลยหัดพูดภาษาไทยเพื่อที่จะได้เข้ามาคุยกับคนไทย "
          หลังจบประโยคนั้นความคิดที่เข้ามาในหัวของฉันคือนี่แค่เพียงประเทศเดียวที่ฉันได้ยินว่าเขาฝึกภาษาไทย เขาเรียนรู้วัฒนธรรมคนไทย แล้วจะมีอีกกี่ประเทศที่เขากำลังทำแบบนี้อย่างคนกัมพูชา แล้วตัวเราละเคยคิดที่จะทำแบบนี้กับประเทศอื่นๆบ้างหรือไม่  หลังจากคืนนั้นฉันก็เลยรู้ตัวเองว่าความพร้อมในตนเองนั่นแทบจะไม่มี ทั้งทางด้านภาษา วัฒนธรรม การปรับตัว การทำความรู้จักประเทศต่างๆ   แต่มันก็เป็นสิ่งที่ดีที่ฉันได้มาพบเจอรุ่นพี่คนนี้อีกครั้ง เขาทำให้ฉันรู้ว่าถึงเวลาแล้วละที่เราจะลุกจากที่นั่งที่ยังคงยึดติดว่าเรารู้อะไรมากกว่าประเทศเพื่อนบ้าน เปลี่ยนมาเป็นการทำความรู้จัก และมองว่าประเทศเพื่อนบ้านเรานั้นกำลังพัฒนาไปอย่างไร และเราควรจะเตรียมตัวที่จะพบกับการแข่งขันที่จะเกิดขึ้นกับตัวเราเองในการเปิดประชาคมอาเซียนแล้วหรือยัง หากคุณอ่านเรื่องราวเหล่านี้ คุณควรที่จะลองกลับไปคิดดูว่าแล้วคุณละ หรือยัง?